Wymogi ujawnień mogą pomóc w przygotowaniach

Od 1 stycznia 2021 r. obowiązują zmiany w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej związane z drugą fazą reformy IBOR. Należy mieć na uwadze, że są to przepisy, które dotyczą wszystkich podmiotów i nie ograniczają się do sektora finansowego.

W odróżnieniu od pierwszej fazy zmian w MSSF w zakresie reformy IBOR, która dotyczyła wyłącznie niepewności związanej z rachunkowością zabezpieczeń i miała przez to węższy zakres zastosowania, obecne zmiany obejmują MSSF 9, MSSF 7, MSSF 16, MSSF 4 i – o ile dotyczy – MSR 39.

Przyczyny reformy stóp procentowych kwotowanych na rynku międzybankowym (IBOR) sięgają roku 2008 i kryzysu finansowego, w czasie którego dochodziło do nadużyć. Skutkiem tamtych zdarzeń jest reforma różnych stóp procentowych, mająca na celu zastąpienie ich nowymi stawkami referencyjnymi. Mają być one oparte o faktycznie przeprowadzone transakcje, a nie – jak dotychczas – o teoretyczne kwotowania. Prace nad nowymi stawkami referencyjnymi trwają od lat, na rynku europejskim EONIA została zastąpiona przez ESTER (od stycznia 2022 r. EONIA przestanie być publikowana), przewiduje się, że od początku przyszłego roku przestaną być publikowane stawki LIBOR dla GBP, podobnie jak w przypadku stopy LIBOR dla CHF. Zmiany na rynku finansowym są znaczące, ale nie wszystkie podmioty są na nie przygotowane.

Zmiany w MSSF

Przepisy MSSF podążają za zmianami na globalnym rynku stóp procentowych. Celem tych zmian jest prawidłowe ujęcie skutków reformy IBOR i minimalizacja niepożądanych efektów, które mogłyby jej towarzyszyć. Od 1 stycznia 2020 obowiązują...